بی تو

تو را آنگونه می خواهم که آهو دشت زیبا را

مرا آنگونه می خواهی که ساحل موج دریا را

تو را آنگونه می خواهم که گل ها دست باران را

مرا آنگونه می خواهی گه شبنم برگ گل ها را

تو بی من باغ بی برگی ومن بی تو گل زردم

شبی با موج گیسویت پریشان می کنی ما را

نمی دانم که می خوانی غزل های مرا یا نه؟

و دزدیده نگاه می کنی تنهای تنها را؟

بیا دستان سردم را میان دستان خود گم کن

که بی دستان تو نه گل خواهم نه صحرا را.